TangoAcademie

Vrijdag 13 maart 2020... Die datum staat in mijn geheugen gegrift als de dag waarop België in een ongekende lockdown ging. Enige vorm van paniek brak uit: Hoe kunnen we dan dansen? Online lessen? Eerlijk, als je het mij toen zei, zou ik lachend en spottend beweren dat dansles écht niet online kan. Nu zijn we een jaar verder, nog steeds in lockdown. Tussendoor hebben we een 5-tal weken in real life kunnen lesgeven en is het al een gewoonte geworden om de lessen via een scherm op een zolderkamer te geven. Maar wat mis ik de échte lessen! Wat mis ik de connectie met de andere dansers, het fysieke lesgeven waarbij je ook de leerlingen kan laten voelen hoe het anders moet of kan.

En tóch is het niet enkel kommer en kwel. Na ongeveer een jaar online lessen geven ben ik hier zeker in gegroeid. Ik heb erin bijgeleerd. En wat ik me nooit kon voorstellen vooraf: online kan je wel degelijk kwaliteit bieden. Het analyseren van de technische kant van de dans  is iets dat vanop afstand veel beter over te brengen is dan ik ooit had verwacht. En jawel, ook online kan je plezier maken in de les. Allerhande attributen worden erbij gehaald, creativiteit wordt extra geprikkeld. Je wordt als docent bovendien uitgedaagd om nóg nauwkeuriger uit te leggen wat je wil bereiken, want het scherm biedt niet dezelfde 3-dimensionele mogelijkheden als een fysieke les. Je kan hier een betere leraar door worden, als je het positieve erin kan zien. En dát is net wat we in deze geïsoleerde tijden nodig hebben: positiviteit. Als leraar wordt je hier ongetwijfeld veelzijdiger door. Je gaat op een andere manier lesgeven en andere facetten van de dans meer in de verf zetten. Je wordt verplicht uit je comfortzone te treden, wat ook voor groei kan zorgen.

Ook merk ik een grote dankbaarheid bij de dansers die de lessen meevolgen. Dankbaarheid om het saaie lockdown-leven even te doorbreken en een momentje van ontspanning te bieden. Ik heb zelfs een voordeel ontdekt: iedereen kan ongegeneerd look eten voor de les aanvangt ;-) . Ook mensen die verder weg wonen en in het 'normale leven' niet in de mogelijkheid zijn om de verplaatsing naar de les te maken sluiten nu aan bij de lesgroepen. Wat fijn! Mensen van alle kanten van het land en zelfs van over de landsgrenzen heen vinden de weg om samen tóch te blijven dansen. Verbondenheid in tijden van ontbinding. Hier kan ik alleen maar blij van worden!

Maar, hoe goed we ook proberen om het positief te benaderen: het is ook slechts wat het is, namelijk een online ver-weg-show. De interactie en de groepsverbondenheid zullen nooit hetzelfde niveau halen van deze in een real life les. Dans is nog steeds in eerste instantie een fysieke activiteit, waar mekaar aanvoelen van cruciaal belang is. Dit kan een computer nooit vervangen. Zoals wellicht alle dansliefhebbers snak ik ernaar om de deuren weer te mogen open gooien en mensen te kunnen vastpakken om de dansvloer onveilig te maken. Wie had ooit gedacht dat een virus zo ons leven zou afnemen en dat schommelende cijfers alle perspectief voor heropening overhoop gooien?  We zijn het allemaal zo beu.

Maar toch laten wij ons bij TangoAcademie niet opzij zetten door al deze miserie. Wij blijven ontwikkelen en bijleren. Wij blijven plannen maken. Er zitten al een heleboel projecten in de pijplijn om iedereen te overstelpen met tango zodra we weer écht mogen dansen. Maar ook in afwachting blijven wij niet bij de pakken zitten. Dansen biedt ontspanning, plezier, gezonde lichaamsbeweging, verbondenheid,.... kortom dansen is essentieel. Wij blijven dansen. Wij blijven bewegen. Wij blijven verbinden.

www.TangoAcademie.be